20150624 Negotin-Vidin

Rit 51 km, hoogtemeters 421 m

Na een rit door de heuvels arriveren we in Bregovo aan de Bulgaarse grens.

Het is soms niet simpel met de tandem de grens over te rijden, want over het volledige baanvak staat een desinfecteerinstallatie. (we hebben toch even in het tegenliggend baanvak gereden kwestie van onze coiffure niet om zeep te helpen)

De grensovergang is veel relaxter dan de Kroaats-Servische grens, het grensmadammeke vraagt zelfs of we geen stempel in onzen pas willen als souvenir van Bulgarije.

In Bregovo is er geen mens te bespeuren, dus geld “pinnen”, eten en drinken kunnen we vergeten.

Via de “grote baan” is Vidin nog 25 km, via de Donauroute nog 60 km. (en het is snikheet, drinkbussen bijna leeg, en voedselvoorraad ontoereikend)

De “grote baan” blijkt een vignet-baan te zijn waar niemand oprijdt.

Terwijl we 2 brede baanvakken volledig voor ons alleen hebben, maken we ons wel wat zorgen of er eventueel nucleair alarm, Donau-tsunami, Ebola crisis uitgebroken is, maar precies niet, dus zijn we extra vroeg in Vidin.

Het grootste probleem in Vidin blijkt het omruilen van ons Servische dinar naar Bulgaarse lev te zijn (bij landwissel ruilen we altijd de vorige munt voor de volgende), we hebben 4 banken geprobeerd en geen enkele wou Servisch geld, die ene seute zei zelfs letterlijk dat we ons dinars maar in Servië moesten uitgeven – dan kunnen ze plots wel vlot Engels spreken! De Serviërs hebben zich destijds van vijand gemist.

Maar niet getreurd, in een wisselkantoor lukt het wel, en met onze geboekte winst laten we ons volledig gaan en bestellen op een terras een totaal niet te drinken Mojito.(het smaakt naar “after eight chocolade-maar dan zonder chocolade)

Maar verder is Vidin wel een leuke stad en maken we gebruik van de extra vrije tijd om de trip in Bulgarije wat te plannen.