20150705 Het nulpunt van de Donau

Voilà, deze trip is tot een einde gekomen, we hebben de monding van de Donau in de Zwarte Zee bereikt.

Het begin                         en    het einde

Nog wat weetjes:

Tien landen hebben toegang tot de Donau, waarvan er vier (Kroatië, Bulgarije, Moldavië en Oekraine) slechts aan een oever liggen. Gedurende 1070.9 km dient de Donau als staatsgrens.

Vandaar dat dit een meerlanden tocht geworden is:

Via het degelijke Duitsland naar het oh-zo-mooie-Oostenrijk, het slabakkende Slowakije, het heerlijke Hongarije, het kramakkelige Kroatië, het superbe Servië, het boring Bulgarije om te eindigen in de revelatie Roemenië.

Alle Geert Noels en consoorten indexen ten spijt, gebruiken wij om de levensstandaard te vergelijken de “ijsbolindex” en om de algemene welstand te bepalen de “ijscoupekes” index.

Van het motto: als iedereen op een terrasje een ijscoupje zit te smullen, zal het wel meevallen met de levensstandaard.

Ijscoupekes winnaars: Hongarije en Servië (ook Duitsland en Oostenrijk natuurlijk)

Prijs voor 1 ijsbol:

Oostenrijk/Duitsland: 1 euro

Slowakije: 0,3 euro (hoe zijn die eigenlijk in de euro geraakt?)

Hongarije: 0,5 euro

Kroatië: die zuurpruimen eten geen ijs

Servië: 0,4 euro

Bulgarije/Roemenië: nauwelijks ijs gevonden en al zeker geen terrassen met ijscoupekes

Moraal van het verhaal: Van ons dagbudget van 100% in Oostenrijk en Duitsland, hadden we op het einde nog 30% nodig. Dit uiteraard met veel minder faciliteiten, en toch wel wat honger soms en dromen van lekker eten.

Maar het was een fantastische trip en we willen alle bloglezers bedanken voor de reacties, de mails, en volgend jaar volgen we de Reprua rivier.

Tschüss! Zbohom! Viszlát! Pozdrav! Здраво! Чао! Pa!